ΑΝΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ_ "ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ"

Θράσος. Αυτή είναι η μοναδική λέξη που μπορεί να σε περιγράψει. Πως φτάσαμε ως εδώ; Είναι απίστευτη η δύναμη που έχεις ακόμα και όταν λείπεις. Μπορείς να φεύγεις και να έρχεσαι όποτε γουστάρεις. Πάντα το έκανες. Εμένα όμως τότε δεν με άφησες να φύγω γιατί έλεγες ότι ήθελες να γυρνάς και να με βλέπεις εδώ. Δεν το πίστεψα ούτε για μια στιγμή. Έπειτα δεν σε ένοιαζε είπες. Δεν σε ένοιαζε ό,τι και να πάθαινα. Αυτό το πίστεψα. Δεν σταμάτησα στιγμή να το πιστεύω.

Τώρα εγώ τι; "Πρέπει" να σε λυπηθώ; Ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω. Δεν έχω καμία εικόνα, καμία μυρωδιά, κανέναν ήχο από την ημέρα που μας παράτησες. Έχω όμως από τη μέρα που γύρισες. Ήταν η τελευταία φορά που χάρηκα όταν σε είδα. Ήταν η τελευταία φορά που σε περίμενα και ήρθες. Ήρθες να με πάρεις από τα σκατά που εσύ με παράτησες. Μας παράτησες σε ένα κλουβί με λυσσασμένα σκυλιά χωρίς να σε νοιάζει. Δεν σε ένοιαξε καθόλου. Δεν σε ένοιαζε πως θα περνούσαμε, τι θα ακούγαμε, τι θα μας έκαναν. Όταν γύρισες πίσω δεν βρήκες το άτομο που παράτησες εκεί δέκα μέρες πριν. Ήταν σαν να με άφησες εκεί δέκα χρόνια. Πριν μας αφήσεις σε αυτό το μέρος, ξέρεις ότι δεν είχα ούτε ένα σημάδι; Υποθέτω δεν σε νοιάζει. Το ξέρεις ότι πριν από εκεί ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό να με πειράξω; Ούτε μία φορά. Όχι έτσι. Ξέρω, και σε αυτό διαφέρουμε. Ξέρεις τι έγινε μετά από εκεί; Ξέρεις τι μου έκανα; Ξέρεις τι μας έκαναν; Καταλαβαίνεις πως είναι να μην μπορείς να φύγεις; Να είσαι κυριολεκτικά εγκλωβισμένος στη μέση του πουθενά; Δεν ξέρεις. Είχε πόρτες παντού και όμως δεν μπορούσες να ανοίξεις καμία. Ξέρεις πως είναι να είσαι παγιδευμένος ανάμεσα σε τέσσερις πόρτες και να τους ακούς να πλησιάζουν και να μην μπορείς, να μην ξέρεις ποια από τις τέσσερις είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή, ποια να διαλέξεις και τελικά να μην είναι καμία η σωστή γιατί όταν ανοίξει; Μόνο βλέμματα. Μόνο χέρια. Μόνο λόγια. Δεν έχεις ιδέα. Εγώ όμως το έμαθα γιατί εσύ με παράτησες εκεί χωρίς να σε νοιάζει.

Και εγώ τώρα τι; "Πρέπει" να σε λυπηθώ; Να σε προσέχω; Να με νοιάζει; Να σε περιμένω; Να σε ακούω; Πως με έκανες έτσι; Καταλαβαίνεις ότι ένα κομμάτι της διαστροφής μου οφείλεται σε σένα; Εσύ είσαι ο υπεύθυνος. Καταλαβαίνεις ότι μπορώ να δεχτώ το οποιοδήποτε σχόλιο; Πες μου ό,τι θες, υποβίβασε με όσο θες, μείωσε με όσο θες, αγνόησε με όσο θες, μπορείς να μου κάνεις ό,τι θες. Μόνο μη μου πεις κάτι θετικό. Μόνο μη μου προσφέρεις τη βοήθεια σου. Μόνο μην κάνεις ότι νοιάζεσαι για μένα. Δεν το αντέχω. Από κανέναν πια. Να σου μιλάω; Δεν λυπάμαι κανέναν γιατί εμένα δεν με λυπήθηκε κανείς. Εκείνο το καλοκαίρι με σκότωσες.

"It began when they come took me from home.

And put me in Dead Row."

Nick Cave & The Bad Seeds

十