ΑΝΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ_ 20

Θόρυβος. Ένας θόρυβος είναι. Όλα. Όλοι. Μηνύματα. Καταραμένα μηνύματα. Και καλά ενδιαφέρον. Μου πίνουν το αίμα. Κανένα ενδιαφέρον. Άντε να τα πούμε από κοντά. Πως περνάς; Τι κάνεις; Πως είσαι; Πόσο κοιμάσαι; Πόσο τρως; Πόσα παίρνεις; Δουλεύεις; Μιλάτε; Οι δικοί σου; Βγαίνεις; Πόσο βγαίνεις; Πότε βγαίνεις; Που πας; Δεν μίλησα. Σιωπή. Να μην σε νοιάζει. Δεν σας νοιάζει. Δεν σας αφορά. Δεν το είπα. Το βούλωσα. Και όχι μόνο αυτό. Τους έβαλα από πάνω μου. Έβαλα αυτούς πάνω από εμένα. Τους άφησα να με διορθώσουν. Ποιοι; Αυτοί. Σαν να ξέχασα είναι. Σαν να σε ξέχασα. Ποιον; Εσένα. Εσένα που μου έμαθες να μιλάω. Που πήγα; Που είμαι;

Κάποιες φορές. Νομίζω ότι έχω το δικαίωμα. Να σου θυμώσω. Να θυμώσω για όλα αυτά που διέλυσες. Κατέστρεψες κάθε καλοκαίρι. Μαχαίρωσες κάθε άνοιξη. Όχι μόνο. Όπως έδωσες νόημα έτσι και το πήρες πίσω. Έπνιξες με χώμα σε ότι έδωσες αξία. Και τώρα πια τίποτα δεν είναι ίδιο. Ποτέ δεν θα είναι. Στοίχειωσες τα πάντα. Μικρά και μεγάλα. Ακόμα και η ανάθεση τραγουδιών σε ένα μουσικό ριάλιτι πυροδοτεί. Έχω χαθεί.

Καταλαβαίνεις τι έχεις κάνεις; Έχεις ιδέα τι έκανες τόσα χρόνια; Τι μου έκανες; Το αντιλαμβάνεσαι; Δεν το σκέφτομαι. Το "νιώθω" αντανακλαστικά. Με διαμόρφωσες. Και όταν έφυγες πήρες ένα κομμάτι μου μαζί σου. Ποτέ δεν περίμενα ότι μια μέρα. Εκείνη η μέρα. Ένα γεγονός. Αυτό το γεγονός. Σε έναν άνθρωπο. Εσένα. Ιδέα που έπλασα στο κεφάλι μου για την ύπαρξη ενός ανθρώπου που δεν γνώρισα ποτέ.

Δεν έχω το δικαίωμα. Θα ήταν έγκλημα να το κάνω. Δεν σε κατηγορώ. Δεν έχεις καμία ευθύνη για μένα. Δεν θα σου κάνω αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν. Αυτή είναι η δική σου ιστορία. Είναι δική σου και δεν θα διεκδικήσω κανένα κομμάτι της. Δεν μου χρωστάει. Εγώ της χρωστάω. Η δική μου ιστορία της χρωστάει. Για όλα αυτά που πήρα από εσένα. Για όλα όσα απλόχερα μου έδωσες χωρίς να είσαι υποχρεωμένος. 

Πια. Τρέμω σε κάθε είδηση. Τρέμω με κάθε τηλεφώνημα. Τρέμω με κάθε μήνυμα. Ευχαριστώ για κάθε δευτερόλεπτο που δεν ζω μια ακόμη τραγωδία. Παραλύω στην πιθανότητα κάθε εφικτού γεγονότος που θα καθιστούσε την πραγματικότητα περισσότερο οδυνηρή από ότι είναι ήδη.

Τι έχει συμβεί; Τι έγινε; Που είσαι; Κοίτα που βρίσκομαι. Κοίτα ποιοι είναι γύρω μου. Ακούς τι λένε; Τι μου λένε; Άκουσε τους. Βλέπεις τι κάνω; Πόση αξία γαμώτο τους έχω δώσει; Δακρύβρεχτες ιστορίες γύρω από ένα άδικο. Όνειρα ενός παράλληλου σύμπαντος γεμάτο γκρίνια, μιζέρια και μια κλισέ σάπια ελπίδα. Βλέπεις ποιους άφησα να διαβρώσουν τη δική μου αλήθεια; Είναι ολοδική μου και τους άφησα να τη δαγκώσουν με τα λαμπερά τους δόντια. Αφήνουν πάνω της τα σάλια τους. Εγώ τους το επιτρέπω. Ξύπνα με.

"Take me down to the paradise city.

Where the grass is green and the girls are pretty.

Take me home."

Guns N' Roses

十