ΑΝΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ_ 06

"I tried to jump off the balcony of the eight floor of the Hyatt on Sunset [Boulevard] on November 14, 2003. Somehow she stopped me. It wasn't the first time I tried to kill myself."

Corey Taylor

Είναι και αυτή η δυσκολία. Για όλα. Σε όλα. Από όλα.

ΕΝΟΧΟΣ/Η

Το πρόβλημα μοιάζει να είναι κατασκευαστικό. Σαν να γεννήθηκες έτσι.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΟΣ/Η

Αν μπορούσε να προβλεφθεί από νωρίς. Από έμβρυο ίσως. Στο διάστημα μεταξύ της 14ης και 26ης εβδομάδας της κύησης γίνεται η εξέταση η οποία δείχνει τη δυσκολία που θα αντιμετωπίσεις ως παιδί, έφηβος, αν τα καταφέρεις, ενήλικας. Τότε ίσως οι υποψήφιοι γονείς να έκαναν το σωστό. 

Αν τη δυσκολία την είχαν όλοι αυτοί που μπορούν να κοιμούνται ήσυχα τα βράδια; Καταπίνουν δηλητήρια όπως "όλα θα γίνουν" και "όλα θα πάνε καλά". Δεν τους πονάει το στομάχι. Αν λοιπόν αυτοί ήταν οι λίγοι; Αν αυτοί ήταν σε θέση να ψάχνουν να βρουν τι δεν πάει καλά; Ποιος φταίει και μπορούν με αποδεδειγμένα λανθασμένες φράσεις να καθησυχάζουν τους εαυτούς τους; Βρίσκουν νόημα σε ανούσια γεγονότα. Ενθουσιάζονται με πολυπαιγμένα ημιτελή τσίρκα.

Όχι εδώ. Δεν θα τους έτρωγε το γιατί. Η ενδεχόμενη δυσλειτουργία τους θα απέτρεπε τη δημιουργία αιμοβόρων σκέψεων. Η ζωή είναι ωραία. Ή αν όχι ωραία. Βιώσιμη.

Αν είναι κληρονομικό το φορτίο;
Αν κάποιος έπρεπε να πληρώσει για τα λάθη τον άλλων; Και αυτός/ή ήσουν εσύ;
Αν οφείλεται σε γκόμενους που πηδιόταν η μάνα σου στα 16 της;
Αν οφείλεται στον σκύλο που κρέμασε ο πατέρας σου στα 13 του;
Αν σε επηρέασε η αφήγηση του θανάτου δίχρονου συγγενή σου από τροχαίο μέσα στην αυλή του σπιτιού του;
Αν φταίει ένας καβγάς μετά από τρακάρισμα όπου ο πατέρας σου βγήκε στο δρόμο και πιάστηκε στα χέρια με τον άλλο οδηγό και ήσουν μπροστά αν και βρέφος;
Αν φταίνε τα ραντεβού στους γιατρούς που δεν βρήκαν ποτέ τίποτα αλλά οι πόνοι δεν σταματούσαν γιατί μάλλον δεν χρειαζόσουν παθολόγο αλλά κάτι... Δεν το έκανες για να τραβήξεις την προσοχή όπως πρόλαβαν κάποιοι να πουν. Είχες κλείσει τα τέσσερα;

ΤΕΣΣΕΡΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ

Αν φταίει το λάθος νηπιαγωγείο;
Αν φταίνε τα βλέμματα;
Αν φταίνε οι φωνές;
Αν φταίνε οι νευρικοί της κλονισμοί;
Αν φταίνε οι βρισιές;
Αν φταίνε οι απειλές;
Τα αγγίγματα;
Τα χτυπήματα;
Μήπως εκείνο το βράδυ;
Οι λάθος αποφάσεις;
Αν φταίνε όλα αυτά που έκανες για να αποδείξεις κάτι στους άλλους και τελικά δεν κατάφερες τίποτα;
Αν φταίνε όλα όσα έκανες για να πας κόντρα σε κάποιον που σου είπε τι και πως να το κάνεις;
Η έλλειψη εξυπνάδας;
Η κακή αίσθηση του χρόνου;
Η κακή σχέση με τα μαθηματικά;
Η δυσκολία προσαρμοστικότητας;
Η κακή διατροφή;
Η μουσική που άκουγες;
Τα βιβλία που διάβαζες; Ή δεν διάβαζες;
Οι κακές παρέες;
Λάθος πρότυπα;
Ο γείτονας με το κεφάλι της κόρης στα χέρια του τη σέρνει από τα μαλλιά στη μέση του δρόμου.
Αν φταίει η κριτική που δέχτηκες από όλους κυρίως για τα πάντα;
Οι εντυπώσεις για σένα που δεν δίστασε ποτέ κανένας να εκφράσει πριν πεις λέξη;
Αν έφταιγε το περιβάλλον;
Η υπερθέρμανση του πλανήτη;
Η οικονομική κρίση;
Η νόσος των τρελών αγελάδων;
Η μόδα;
Το κράτος;
Τα σκατά;
Εσύ;
Αν έφταιγαν τα απανωτά ελαφρά οικειοθελή χτυπήματα του κεφαλιού σου στον τοίχο;
Αν φταίει ότι οτιδήποτε τολμάς να συμπαθείς έστω και από μακριά πεθαίνει;
Αν φταις μόνο εσύ;

十