ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

“Sometimes I feel like a prophet
 misunderstood
 under a gun like a new disease."

 LP

Φεύγω Ρ αορ. έφυγα, 
1. α. απομακρύνομαι από έναν τόπο, ένα σημείο, ένα πρόσωπο, β. ξεκινώ από εκεί που βρίσκομαι και πηγαίνω κάπου αλλού, γ. εγκαταλείπω τον χώρο.

Πολλοί θέλουν να φύγουν. Τους ακούω να το λένε ξανά και ξανά. Μήπως τελικά θέλουν να μείνουν; Κάποιοι θέλουν να φύγουν γιατί εκεί που είναι δεν μπορούν να εκπληρώσουν με απόλυτη επιτυχία τις προσδοκίες του ρόλου “λοβοτομημένος πολίτης". Η περιοχή είναι αρκετά λοβοτομημένη για κάτι τέτοιο. Άλλοι φεύγουν γιατί δεν έχουν που να πάνε. Φεύγουν γιατί πείθουν τους εαυτούς τους ότι κάτι υπάρχει. Ίσως δεν είναι ικανοί να τους πείσουν για το αντίθετο. Κάποιοι δεν φεύγουν, αποχωρούν. Δεν φεύγουν, τους διώχνουν. Δεν φεύγουν, έχουν ήδη φύγει και επιστρέφουν. Δεν φεύγουν, ελπίζουν. Πείθουν τους εαυτούς τους να ελπίζουν. Δεν φεύγουν, ανακυκλώνουν την ιδέα που τους ανακύκλωσαν κάποια προϊόντα ανακύκλωσης. Δεν φεύγουν, τρέχουν. Δεν φεύγουν, κρύβονται. Θέλω και εγώ να φύγω. Θα ήθελα να θέλω να φύγω σε περίπτωση εφικτής πραγματοποίησης μιας αληθινής φυγής. Δεν φεύγουν, κρέμονται.

Ένα άτομο ζ λέει σε ένα άλλο άτομο η “Πάμε να φύγουμε!”.

Δεν το λέει για να το πει. Θέλει να φύγει.

Με ποιόν τρόπο η φυγή τους ζεύγους “ ζη” μπορεί να γίνει πράξη;

Θέλω να φύγω μόνο αν μπορώ να φύγω.

2. (μτφ.) καταναλίσκομαι, ξοδεύομαι, πουλιέμαι

Πως μπορεί μια φυγή να πραγματοποιηθεί όταν οι άνθρωποι είναι ίδιοι με τη χθεσινή παραγωγή γνωστού εργοστασίου αλλαντικών; Οι άνθρωποι τα Χριστούγεννα λέμε “Καλά Χριστούγεννα”, υπάρχουν Χριστούγεννα, γιατί γεννήθηκε ο Χριστός. Τον χειμώνα λέμε “Καλό χειμώνα”. Αν βρέξει ξαφνικά "Λονδίνο γίναμε". Υπάρχει το πρωινό, το μεσημεριανό και το βραδινό τα οποία αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους της μέρας. Οι άνθρωποι ζηλεύουν και κάποιοι λένε ότι δεν ζηλεύουν ενώ ζηλεύουν και κάποιοι από αυτούς όντως το πιστεύουν. Οι άνθρωποι κάνουμε ηλίθια σχόλια. Οι άνθρωποι συχνά παντρεύονται ή πηδιούνται από συνήθεια, κάνουν παιδιά από συνήθεια και μετά τα παιδιά τους κάνουν και αυτά τα δικά τους παιδιά ή δεν κάνουν, από συνήθεια. Οι άνθρωποι λυπούνται τους άλλους ανθρώπους και τα ζώα και τη φύση και προσφέρουν βοήθεια από την υποχρέωση “του καλού ανθρώπου/ φίλου/ συγγενή/ γείτονα”  που φορτώνουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους. Ο ουρανός είναι παντού γαλάζιος, μαύρος δηλαδή, γιατί η διαστροφή μου τα βάζει και με τα φυσικά φαινόμενα. Θέλεις να μετρήσουμε τη διαστροφή μας; Τα καλοκαίρια οφείλουμε να κάνουμε διακοπές. Αν χωρίσεις πρέπει να τρως μαλακίες, να πιεις και να κλαψουρίζεις στο άτομο που ονόμασες “κολλητός/ή”. Για να περάσεις καλά επιβάλλεται να καταναλώσεις αλκοόλ και για να έχεις κατάθλιψη μια βαριά αφορμή ή και καμία. Αν είσαι όμορφη και χρειαστείς βοήθεια, μην αγχώνεσαι κάποιος κύριος θα ρθει να σε βοηθήσει, μα αφού τον έχεις ανάγκη. Και ξέχασα στις συνεντεύξεις για δουλειά οφείλεις να λογοδοτήσεις ακόμα και για το γάλα που βύζαξες και έφτυσες κατά πάσα πιθανότητα. Απαγορεύεται να μην έχεις κινητό τελευταίας τεχνολογίας, πως θα είσαι αξιόλογος στα μάτια του κάθε πικραμένου; Οφείλεις να προτιμάς τη δουλειά στο δημόσιο και όχι στο μπουρδέλο, μάλλον διαφέρουν. Λυπάμαι που είμαστε όλοι ανοιχτόμυαλοι αλλά το παρελθόν μου σε φέρνει σε δύσκολη θέση. Και με συγχωρείς αλλά δεν είναι αστείο το γεγονός ότι αποφεύγω τη χρήση των κοινών βαθμών συγγένειας, είναι δυσλειτουργία. Έχουμε καταντήσει τη λέξη "εναλλακτικός” πιο σιχαμένη και από τον όρο “έντεχνο τραγούδι”. Λυπάμαι γνωστέ άγνωστε που είναι χρέος μου να σου εξηγήσω τι κάνω στη ζωή μου, αλλά δεν θα το κάνω. Και σε περίπτωση που λέω κάτι με το όνομα του όχι δεν είμαι εδώ για να σε κάνω να γελάσεις ή να πάρω την ευθύνη. Δεν είναι ευθύνη, είναι υποχρέωση. Συγγνώμη αν θες να μου πεις να πάω στο διάολο αλλά με φοβάσαι. Μη ρωτάς αν δεν θέλεις να ακούσεις την απάντηση μου. Αν εσύ αποφάσισες να θυσιαστείς για ένα "καλύτερο" μέλλον επίτρεψε μου να θυσιαστώ για το ανύπαρκτο, ανώριμο, χωρίς προοπτική μέλλον που εγώ επιθυμώ. Και ας είμαι ψυχοπαθής. Γιατί το ανθρώπινο είδος κάνει και άλλα, πολύ χειρότερα που δεν είμαι σε θέση να περιγράψω ή δε θέλω ή τα αγνοώ, συνειδητά και ασυνείδητα ή απλά είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, μπορεί και κάτι χειρότερο. Λοιπόν; Δεν μπορώ να πάω πουθενά όταν υπάρχουν παντού άνθρωποι, όταν είμαστε όλοι άνθρωποι που ναι όλοι διαφέρουμε αλλά είμαστε και όλοι ίδιοι. Ακόμα και σε μέρη που δεν ισχύουν τα παραπάνω λόγω κουλτούρας, πολιτισμού, θρησκείας, φίμωσης, έλλειψης μόρφωσης, ισχύουν άλλα που τυχαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι πολύ χειρότερα. Τι συμβαίνει όταν δεν μπορείς να φύγεις γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα μέρος που να μπορώ να πάω;

3. πεθαίνω~ από τη ζωή

Και όμως κάποιοι άνθρωποι φεύγουν ακόμα και αν μένουν. Η φυγή πονάει. Η μη αναστρέψιμη.

Αντιλαμβάνομαι την φυγή όταν κάποιος μπορεί και το κάνει και φεύγει όντως και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Και δεν μπορείς να είσαι σε θέση να γνωρίζεις τι βλέπει μπροστά του, που είναι, αν είναι κάπου, τι κάνει, τι του κάνουν. Ελεύθερη βούληση. Εσύ που πιστεύεις ότι υπάρχει ξανασκέψου πόσο ελεύθερα το πιστεύεις. Και εσύ που πιστεύεις ότι αναφέρομαι στην εύκολη λύση, σου εύχομαι συγχαρητήρια για την άγνοια σου, να σου ζήσει το σύννεφό σου. Ξανασκέψου αν αυτός που έφυγε ήθελε όντως να φύγει. Πόσες φορές οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, ο εαυτός του, του είπαν ότι αυτό πρέπει να κάνει; Πόσες φορές έμεινε και πόσες "έφυγε” μέχρι να φτάσει κάπου;

Μην τους πληγώνετε άλλο τους ανθρώπους. Πότε δεν πίστευα ότι θα πω κάτι τέτοιο αλλά με αφορμή μία από τις πολλές ψυχές που έφυγαν... Ενός λεπτού σιγή πριν μιλήσουμε για να μην πληγώσουμε. Μην τους πληγώνετε, πονάνε κι φεύγουν. Και δείχνουν ότι αντέχουν και ότι δεν έχουν ανάγκη και γελάνε, χαμογελάνε και βοηθάνε τους άλλους και λένε αστεία και δείχνουν να το έχουν ξεπεράσει. Δεν το έχουν κάνει. Δεν είναι αλήθεια. Κάπως έτσι φεύγουν. Γιατί δεν ακούς τα ουρλιαχτά τους; Γιατί κανένας δεν στο ζήτησε. Μην τους προκαλείς περισσότερο όμως, σε παρακαλώ. Μην τους πατάς στο όνειρο γιατί μπορεί να σε πιστέψουν και όταν το πάρεις πίσω; Σκέφτομαι όχι τόσο το ότι φεύγουν αλλά τον πόνο που νιώθουν και αποφασίζουν να φύγουν. Να μας πληγώνει το γεγονός ότι δεν υπήρξε ένα μέρος που να μην τους πληγώνει. Δίνουμε σημασία σε αριθμούς γιατί οι επιτυχίες για πολλούς είναι αριθμοί και χαρτιά. Δεν βλέπεις που είναι κομμένοι στα δύο. Μην λες ότι μπορείς να τους βοηθήσεις όταν ξέρεις ότι δεν μπορείς και αν δεν το ξέρεις, φρόντισε να μάθεις πριν μιλήσεις γιατί το άτομο στο οποίο απευθύνεσαι ξέρει και προσπαθεί πολύ. Ακόμη και αν δεν το παραδέχεται. Ακόμη και αν δεν του φαίνεται. Πίσω λοιπόν από τους αριθμούς φεύγουν σύμβολα, φωνές, αποδείξεις μιας προσπάθειας χωρίς τέλος, κανένας προορισμός, που κουβαλάνε τεράστιους αριθμούς με σάρκα και οστά. Φαινομενικά τελειότητες; Πόσο φαινομενικά;

Απρόσμενα συμβαίνουν τα τροχαία ατυχήματα (όχι πάντα), οι φυσικές καταστροφές, ορισμένες ασθένειες, οι πυρκαγιές. Τα θύματα τους είναι αυτά τα θύματα που φεύγουν απρόσμενα όχι οι ψυχές που σε αγκαλιάζουν, κλαίνε μαζί σου, σου λένε ότι σε αγαπάνε, σου ζητάνε να αγκαλιάσεις τον διπλανό σου και σε αποχαιρετούν. Αλλά ξέχασα είμαστε τόσο θαμπωμένοι από την "τελειότητα" της στιγμής για να το αντιληφθούμε. Γιατί αυτή η τελειότητα είναι αρκετή για να μας θαμπώσει δεν είναι αρκετή όμως για να κόψει το σχοινί, να αδειάσει το μπουκάλι, να κλείσει τη βρύση. Η συγκίνηση τυφλώνει, καθιστά αόρατη την απελπισία. Η χαρά της στιγμής που τόσο πολύ αναζητάμε και επιδιώκουμε όχι για τη στιγμή αλλά για μετά, για να θυμόμαστε, να λέμε, να πείθουμε τους εαυτούς, δεν νιώθει, δεν χαλιέται από ασήμαντες πληγές.

Είναι πάρα πολύ αργά αλλά μην τους πληγώνετε, μην τους χτυπάτε άλλο, δεν είναι άτρωτοι, δεν είναι τόσο δυνατοί όσο ισχυρίζονται, όσο δείχνουν. Μπορεί να τραγουδάνε και χαζά τραγουδάκια, να βάφουν τα μαλλιά τους ροζ ή πράσινα και τα νύχια τους και να κάνουν ταξίδια και να μοιάζουν όλα ότι είναι υπό έλεγχο και να γκρινιάζουν για τη βροχή και την συγκοινωνία και την ουρά στα δοκιμαστήρια λες και αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα στη ζωή τους και να... δεν είναι όμως.

Για να μπορούμε αν θέλουμε να φύγουμε και να μη φεύγουμε.

Για να κρεμάμε αφίσες και όχι ανθρώπους.